Türkiye`de "Tekstilin başkenti" olarak bilinen, yılda 1.5 milyar dolara yaklaşan tekstil ve konfeksiyon ürünü ihracatı yapılan, 40 bin kişinin çalıştığı Denizli`de 1980`li yılların sonlarında sektörde 4 bin sendikalı işçi çalışırken, bugün sendikalı olarak sadece TARİŞ`in çırçır işletmesinde mevsimlik çalışan 34 işçi kaldı. Sendikalı işçi bu kadar az iken işverenler ihracatçı birliğinde, sanayi odasında ve tekstil işverenleri sendikasında örgütlü durumda.
İlde bugün sadece TÜRK-İş`e bağlı TEKSİF örgütlü. 2000`li yıllarda Denizli`de örgütlenmek isteyen DİSK`e bağlı Tekstil İşçileri Sendikası ise örgütlenme çalışmalarında istediği sonucu alamayınca temsilcilik düzeyindeki örgütlenmesini sona erdirdi.
İşveren daha örgütlü
TEKSİF Denizli Şube Başkanı Recep Oktay, Denizli`de tekstil sektöründe örgütlenmede kara bir tablo görüldüğünü söyledi. İşveren ise gelinen noktayı sendikal örgütlenmenin personel maliyetlerini arttırarak, sektörde yaşanan amansız rekabette firmaları dezavantajlı konuma getirmesine bağlıyor.
Denizli İhracatçılar Birliği Başkanı Süleyman Kocasert, rekabet nedeniyle sendikalı işçi çalıştırılmadığını söylerken Denizli Sanayi Odası Başkanı Müjdat Keçeci ise gelinen noktayı işveren ile sendikaların birbirini sevememesine bağladı.